Van Guadeloupe via Antigua en St Eustatius naar St Maarten
Helemaal in het noorden van Guadeloupe ligt Deshaies, een mooie baai met klein vissersplaatsje, ideaal om van daaruit verder naar het Noorden te trekken. De hele baai lag vol, wij flink naar voren, naar een wat ondiepere plek onder de wal. We wilden na 1-2 dagen verder. Het werden er 6. Er stak namelijk een harde wind op, met flinke regenval. Tegenwind ook nog, Op dinsdag probeerden we weg te gaan, maar verzeilden al spoedig in een situatie van aan de wind zeilen, met een vlagerige wind van 32 knopen en een tropische bui. Omkeren dus. In de baai opnieuw geankerd, en dagelijks voorzien van een heerlijke baguette. De was laten doen, moet ook allemaal gebeuren, en een ECHTE DUIK MET FLES gemaakt. Casper moest een opfriscursus, ik moest helemaal voor de eerste keer te water. Erg leuk hoor. Ik heb allerlei visjes gezien, onderwijl bezig alle instructies over ademhaling en handgebaren te onthouden en toe te passen. . Casper bleef langer onder water, zag schildpadden grazen!
De dag daarna een auto gehuurd en het eiland rondgereden. Ze rijden gelukkig rechts, het is tenslotte Frans.
Zaterdag 30 april konden we uiteindelijk vertrekken naar Antigua. Dit eiland is weer de langste tijd Engels geweest, heeft een natuurlijke baai, waar de vloot van Nelson in lag, hij was de schrik van de andere eilanden. In die baai hebben wij ook voor anker gelegen.
Door naar St Kiits, alwaar clandestien overnacht. Je wordt helemaal dol van het in- en uitklaren bij al die verschillende eilanden. We wilden hier toch niet aan land, dus geankerd, geslapen en de volgende dag door naar St Eustatius, dat nu een Nederlandse Gemeente is. De Nederlandse vlag wappert. In de supermarkt werkt Jennifer ( rechts) , afkomstig uit Capelle aan de IJssel. Het douane personeel en de immigration officer spraken inderdaad Nederlands. Het was rustig weer, en voor de kust hebben we prachtig geankerd en gesnorkeld. Scholen blauwe visjes gezien.
Volgende dag door naar St Maarten, om Ivo en Fenneke Kramer te ontmoeten, die elk moment op weg konden gaan naar de Azoren. Zij zwierven 5 jaar rond in het Caribisch gebied, aan de Amerikaanse Oostkust, Canada, en New Foundland, en daar willen wij ook naar toe. Wilden bij hen ons oor eens flink te luisteren leggen. Tijdens deze tocht, vlakbij St Eustatius nog, het was er maar 36 meter diep, duikt er opeens een reusachtige walvis op nog geen 30 cm vanaf ons schip op, Ik sta met verbijstering en met knikkende knieen naar een enorm brede rug met klein vinnetje erop te kijken, en weet geen woord uit te brengen. Casper die in het gangboord met een klusje bezig is, staat oog in oog met het enorme beest en roept met schrille stem: EEN WALVIS! In een oogwenk is ie ook weer verdwenen.
We hebben het er nog de hele dag over. Het is waarschijnlijk een Bultrug geweest.
In St Maarten moeten we bunkeren. We gaan een grote oversteek naar Bermuda maken, het zal afhankelijk van de wind een dag of 6 duren. Vandaar voert de tocht naar Halifax, Canada.
 |
| pottenbakker op Les Saints |
 |
| Regen, regen, regen, goed voor de watertank |
 |
| Deshaies, Guadeloupe |
 |
| elke dag een baguette, door de bakker per dinghy afgeleverd |
 |
| Na 12 jaar weer een duik, onder leiding van Pascal. |
 |
| Groene hoed |
 |
| Rode hoed |
 |
| Op St Eustatius, allemaal grote Concha's op het strand en in de tuin |
 |
| Cassieres, rechts Jenifer uit Capelle |
 |
| kunst in de tuin van het gouverneurshuis op Statia |
 |
| Ivo en Fenneke op weg naar de Azoren |
