Madeira

2010-09-18, Funchal, Madeira.
Maandagavond 13 september aankomst Madeira, hele dag geen spat wind, maar…, wel nu onze eerste walvissen gezien. Een hele groep, boek erbij: aan de vinnen en hun gedrag te zien moeten het “pilot whales”, = grienden geweest zijn, kijkers erbij natuurlijk, want om te filmen of fotograferen te ver weg. Erg enthousiast, de dag kon niet meer stuk, terwijl er toch ook een minpuntje was: de e-reader bleek te water geraakt in een emmertje met zeewater, wat nog aan dek stond, en daar kon hij niet tegen. Gelukkig was het de computer niet, verzuchtte Casper, die in alles altijd iets positiefs ziet.
De buren aan de steiger in Porto Santo hadden ons een ligplaatsje in de haven bezorgd (met één telefoontje was het geregeld). De haven was gelukkig niet druk. We liggen hier aan de steiger temidden van boten die te huur zijn, een enorme catamaran waar 100 toeristen op kunnen, om naar de walvissen te kijken ( als ze er zijn), een motorboot , minstens 5 meter hoog, met een soort kraaiennest in top, en een tandartsenstoel op de achterplecht, die je kunt huren om zwaardvissen en tonijnen te vangen. Naast ons een enorme speedboot die je kunt huren voor 5000 euro per dag. We hebben het met studie zitten bekijken. De eerste dag kregen we nog steeds folders aangeboden, maar nu weten ze, dat we bij de haven horen. We hebben met Carlos, een taxi-chauffeur/gids een rondtocht over het eiland gemaakt, en hij heeft heel veel verteld over talloze planten, vruchten, bloemen, geschiedenis van het eiland. Heel leuk allemaal. Gisteren hebben we een lange wandeling langs een levada gemaakt, dit zijn irrigatiekanalen, die langs de berghellingen gemaakt zijn. We liepen voortdurend langs eucalyptusbomen , op de grond bloeiden afrikaanse lelies/agapanthus.
Het haventje met het binnenvarende visbootje, 5 man aan boord, de hele dag gevist, kwam met 3 kleine tonijnen aan land, waar de man van de belasting/soort visafslag hen al op stond te wachten, jaja, geen vetpot dus.
Tot slot onze inkopen op de markt, vandaag. Morgen vertrekken we naar de Islas Graciosas, vlakbij Lanzarote, een afstand van 250 zeemijl.

Van de Algarve naar Porto Santo

2010-09-11, Porto Santo
Vanuit Lissabon richting Faro, een plaats aan de Zuidkust van Portugal, met een soort Waddeneilanden voor de kust, mooie ankerplekken. Ponte Cais, klein plaatsje op Ilha Culatra, een zanderige plek, waar de wegen bestaan uit voetpaden van betonplaten. Wel enkele winkeltjes, met oa lekkere amandelkoekjes. Qua yoghurt was het behelpen. Sinds Frankrijk geen echt lekkere yoghurt meer gezien. Wel lekkere tomaten, veel lekkerder als thuis. Allemaal kleine Afrikaans-achtige huisjes op het eilandje. Geen flats. Er was een vissershaven met talloze kleine visbootjes, waaruit kilometers netten tevoorschijn komen. Men vist hier met staand wand, dat enkele meters onder het wateroppervlak drijft. We dachten steeds dat het kreeftenkorven waren, maar nee dus. Eenmaal in volle vaart over een vlaggetje plus drijvertje heengevaren. Nou, dat hebben we geweten. Het schip lag meteen stil. We voeren onder zeil, niet op de motor, anders was het hele boeltje in de schroef gekomen. Omdat ons roer kan opklappen dat maar eens geprobeerd, en inderdaad gleden we er toen af. Maar tevoren duwen met pikhaak hielp helemaal niet. Er schiet dan door je heen dat het touw gekapt moet gaan worden ( maar hoe en waarmee? , het touw was erg dik! ) Daarna natuurlijk veel voorzichtiger. Uit de buurt van vlaggetjes met drijvertjes. Na enkele dagen terug naar het Westen, naar Lagos. Nieuw probleem: een rokende motor, met te weinig koelwater. Een impeller bleek stuk, gelukkig kon de schipper dit mankement zelf opsporen en herstellen. We hadden een reservesetje bij ons. Een en ander moest geschieden bij een temperatuur van meer dan 30’C. Ik ben dus maar boodschappen gaan doen. Het is niet altijd een lolletje om zeiler te zijn.
Vanuit Lagos in 3,5 dag naar Porto Santo. Heel voorspoedig. Veel plezier van de luisterboeken gehad bij de nachtwacht. 4 uur wachtlopen duurt lang, en het uitspansel blijven bestuderen hou je dan niet aldoor vol. Veel schepen hebben we onderweg niet gezien. Wel alle dagen dolfijnen.
In Porto Santo voer een schip de haven binnen, dat net een uur tevoren een tonijn gevangen had. De mensen aan de steiger kregen allen een stuk. Met vereende krachten is het prachtige dier aan moten gehakt. Vooral een Fransman maakte zich bijzonder verdienstelijk. Recept kregen we erbij in het Frans. Of wij gaan vissen betwijfel ik, nu we de maat hebben gezien van de vis.
Op de kademuur ons scheepslogo geschilderd. Het logo van Jimmy en Tineke(1996), en ook van Ruud en Ineke van de Xenia(2000) gevonden. Over 1-2 dagen gaan we verder naar Madeira, dat hier 20 mijl vandaan ligt. Vanaf een hoge berg waar we naar toe gewandeld zijn, hebben we Madeira al zien liggen.