Van Miami naar de Bahama's

Nassau, 2012-01-16

Ons Amerikaans dieet

Beste volgers, ik ben me ervan bewust jullie heel lang te hebben laten wachten op dit bericht. Dat kwam natuurlijk ook omdat we de hele maand december in Nederland zijn geweest, en daar velen hebben gesproken. Leuke dingen om te vertellen zijn er een heleboel gebeurd. Allereerst hebben we in Vero Beach, een plaats langs de Intra Coastal Waterway op 24 november ‘Thanksgiving’ meegemaakt. Je kon je inschrijven bij het havenkantoortje en aangeven op een lijst wat voor eten je meebracht. We wisten eigenlijk helemaal niet precies wat dat nou was. Thanksgiving. Bleek vooral om lekker eten te gaan. Wij boodschappen doen. Met de bus naar een ‘mall’. Kalkoen hebben we niet gedaan. Zag ik niet zitten. ’t Is een heel klein oventje wat we hebben. Kan zo’n beest niet in. Quiche dus maar. En tomatensalade.

Thanksgiving diner

We wilden niet als eerste aankomen. Kwamen een kwartiertje later: alle Amerikanen, wel 70 of zo, waren er al. Zaten al te eten. Lange tafels. Overal heerlijke dingen. Ik zal niet zeggen, dat alles al op was, maar veel scheelde het niet. Ongelooflijk. Gezellig praten met andere zeilers, Canadezen, een Colombiaan, een Amerikaans stel, dat al 2 x rond de wereld was gegaan. Ook veel steekvliegjes, merkte je pas een dag later.

Dorstige manatee's (zeekoeien), bij de boot

Anopheles mug, gestreepte poten. Dengue?

 Dan weer verder varen richting Miami. Florida is heel dicht bebouwd. Flats. Niet zo mooi dus. Vonden wij.

Baywatch, South Beach, Miami

Pelican Harbour heette onze haven in Miami. Hadden we een maand geboekt.Wat is het groot allemaal. Enorme afstanden. Niet te lopen. Wel met taxi en bus te doen. Grote schoonmaak gehouden van het schip voor ons vertrek naar Europa. Bang voor een nieuwe kakkerlakkenplaag. Het was warm. 

Jonge Raccoon,  (wasbeer) bij onze haven in Miami

 Toen we terug kwamen uit Nederland wilden we nog de Everglades bezoeken. Hoewel het nog steeds geen Nieuwjaar was werden we al door alle Amerikanen die we tegenkwamen gelukkig Nieuwjaar gewenst. Oud en Nieuw wordt nauwelijks met knallen gevierd. Als je dat vergelijkt met thuis stelt het niets voor. Ook geen oliebollen en dat soort dingen. We hebben een auto gehuurd en Nellie en Thijs afgehaald van het vliegveld. Ruim 2 weken zijn ze onze gast. Volgende dag richting Everglades.

Vreselijk lang in de auto gezeten. Tientallen stoplichten. Van rotondes heeft men hier nog niet gehoord.

De Everglades zijn wat je noemt een natte prairie. Hier en daar hoger gelegen stukjes. Met bos (cypressen) erop. Een heel stuk noordelijker in Florida is een groot meer, dat overloopt en een  brede, ondiepe rivier vormt, die langzaam naar het zuiden stroomt.

 Een zoetwatergebied. Een enorm Natuurpark, waar je met de auto in gaat. Er zijn op diverse plekken kleine rondwandelingetjes uitgezet. Je rijdt daar met de auto naartoe. Groot parkeerterrein, en dan kijken naar krokodillen en vogels langs het pad. 

De alligators zijn net zo saai als in Artis. Nu liggen ze dan in het wild, hier en daar zie je er ook eentje zwemmen.

Zwarte gieren overal 

Enkele dagen later ’s nachts de Golfstroom overgestoken. Volle maan, prachtige sterrenlucht. Nauwelijks wind. En dan zijn daar de Bahama’s. Bimini. Erg klein eilandje. Het varen doe je onder andere met ‘eye ball navigation’ . Goed kijken dus. Donkerblauw is diep. Lichtblauw is ondieper. Groen nog ondieper, geel: heel voorzichtig zijn. Donkere vlekken: rotsen. Wit is zand en dan zit je op het koraal.  Dan ben je gestrand. Op de voorpunt staan en goed kijken dus. Allemaal goed gegaan. Erg tevreden. 2 dagen geankerd en het eiland verkend. Thijs en Nel hebben onrijpe bakbananen gekocht. Als je die kookt smaakt het naar niks, zoals we hebben moeten vaststellen. Ook is er Conch  (een grote zeeslak ) gegeten, en snappers (vissen). Van dhr Saunders, een filosofische poëet, die we tegenkwamen, en waarvan de familie al 200 jaar op het eiland woont, hebben we een door hem geschreven en rijkelijk geïllustreerd geschiedenis boek over de Bahama’s gekocht. Eerst denk je nog, dat ga ik toch niet allemaal lezen, maar het is toch wel leuk, dat boek.

Dolphin House op Bimini, van de heer Saunders. Appartement is te huur.

Dan over de Great Bahama Bank, een dag en een nacht gevaren. Weinig wind, dus weer op de motor. Door naar Chub Cay Island. Bleek een privé-eiland te zijn. Winkeltje met lege schappen. Dure aanlegsteiger. We kregen het restaurant aangeprezen, door de reisgids. Nou, ws was het restaurant van eigenaar veranderd. Een nul sterren situatie.

Naar Andros Island gezeild, ja, mooi GEZEILD. Prachtig voor anker in een grote baai. Een wat miezerig klein haventje, waar een heus containerschip uit kwam varen, dat eerst nog draaide. Op de kant kwam dhr Sjalom naar ons toe. Wilde ons wel naar winkels, bank, vis, wijnhandel, noem maar op met de auto brengen. Hier natuurlijk op in gegaan. Al was de auto  halfgaar. Ruitjes met plakband. Plafonnetje in de auto hing op je hoofd. Banden zaten met 3 bouten vast en waren glad. Maar goed. Supermarkt was nu wel goed voorzien. Ook verse groenten en fruit gekocht bij zeer gelovige Amerikaanse ’Amish’. Bleken hier gesetteld. In Andros wonen 5500 mensen. Het eiland is zo groot als Nederland. Heeft water. Heeft landbouw. Ook een Batikfabriek. Hebben Thijs en Nel de volgende dag nog bezocht. Nu dus in NASSAU. Hier naartoe gezeild met harde Noordenwind. Echt warm is het niet, vandaag. De mannen doen boodschappen. Ik bak brood. Nellie leest.

Met de bus zijn we het eiland rondgereden. 

Verkeersdrukte in Nassau

Dezelfde bussen als in Suriname. Alles wat haveloos, hier. 

Wel hier en daar een schitterende dikke oude boom. Er wordt niets opgeruimd. Het is troeperig. Wat is Nederland NETJES denk je dan. Overal liggen grote schelpen met zo’n roze binnenkant. Je mag ze niet meenemen naar Nederland. Verboden. Als de zon schijnt is het lekker warm. Morgen gaat de wind liggen, aldus het weerbericht. Dan willen we nog naar een mooie ankerplek om daar te gaan snorkelen.

Onze snorkelplek