zondag 18 maart 2012

Van de Turks and Caicos naar de Dominicaanse Republiek.

Luperon, 18 maart 2012.
Er was een  zgn "weather window" voorspeld van zegge en schrijve een krappe 2 dagen. Dus maandagmorgen 5 maart om 6 uur bij dageraad vertrokken bij de South Side Marina, op het eiland Providencialis van de Turks and Caicos Eilanden. Pal tegenwind tot 's avonds 8 uur. Brullende motor en korte golfslag, dus heel snel ging het allemaal niet. Onderweg nog zelfs een koraalkopje geraakt met het roer,( over de platen is de diepte 3-4 meter) dat sloeg prompt door de breekpen heen, een kleinigheidje, ja dat maakt Casper in een handomdraai, en dan kijk je weer even beter uit naar donkere plekken. Maar goed, dat hou je dan ook weer niet vol. Je kan ook niet 14 uur op de boeg gaan staan. Het laatste stuk tegenwind over dieper water. Het weather window hield het daarna voor gezien, en het begon pittig te waaien uit het oosten met wel 22-26 knopen ( 6-7 Bf). Gelukkig konden we toen motorsailen en daarna al spoedig afvallen en begon de race naar de DR. We voeren zo'n beetje 70 graden  aan de wind. Forse golven, die over het dek spoelden. Wachtlopen om de 2 uur. Als je lag zag je het groene water over de ramen spoelen, af en toe tenminste. Het was bijna volle maan, dus ondanks de harde wind was het prachtig buiten. Ik zat dan als het mijn wacht was, in de deuropening op een kussen en keek af en toe links en rechts om het buiskapje. Gelukkig een rustig gebied: nauwelijks scheepvaart. Ook geen walvissen, die hier dus wel voorkomen.

Domino is zeer populair in de Dominicaanse Republiek.
 's Morgens om 10 uur kwamen we aan. Helemaal tevreden. Lekker gegeten hier. Veel couleur locale.

De vuilnisman

Houten huisjes, verzakt, in felle kleuren; groen. geel, oranje, paars geschilderd.  Wendy's Bar met "Gringo's welcome" erop.
Wendy's Bar

Dat is voor ons blanken bedoeld.

Het is een vriendelijke bevolking, die steeds "Ola" of "buenos dias" zegt.
Golfplaten daken, kippen, honden, ezeltjes, paardjes.

Generaal Luperon, bevrijder van de DR




















Een heel circus bij het inklaren, dat weer wel. Eerst komt de COMANDANTE met 3 maten aan boord. pistool op de heup in camouflage-uniform. Schip werd vluchtig doorzocht. Achteraf hoorden we, dat ze meestal aandringen op een geschenk, drank. of pilsjes of zo. Wisten we niet, en na de heftige overtocht was de boot ook nog enigszins een chaos. Daarna naar de wal. Naar de meneer van de immigration, naar de meneer van de visa, naar de mevrouw van de haven, naar de meneer van de "agriculture", wat die nou weer met ons te maken had was onduidelijk. Ze zaten allemaal buiten onder een boom, op keukenstoelen, hun kantoortjes bestonden uit net zulke keten als waar wij met de praktijk in hebben gezeten, maar dan niet aan elkaar gekoppeld. Binnen hingen een gordijn van gaas en draperie, met een portret van Mr "Danilo,"de huidige president, heel groot portret. Na deze bezoekjes waren we ruim $100,- lichter gemaakt.
Ook moet Captain Steve vermeld worden, die een Amerikaan is, getrouwd met een Dominicaanse vrouw. Zij hebben een mooie grote eettent, waar je onder een rieten dak zit. Het hele gebeuren is 15x15 meter, en is helemaal open, het dak is gesteund op pilaren. Er staan makkelijke stoelen, je kan er internetten en je was laten doen. Ze hebben ook een droger, dus beter.

De was drogen op het prikkeldraad

Je ziet namelijk bij andere lavanderia's dat je was buiten op het prikkeldraad gedroogd wordt. Wel handig, heb je geen knijpers nodig, maar er zou natuurlijk een gaatje in kunnen komen. Een minpuntje: de motor van de bijboot heeft opnieuw hetzelfde probleem: Mr Sjallah nu ver weg natuurlijk, dus goede raad is duur: we willen nu echt een nieuwe:  we zijn daarom in een zeer oude gehuurde auto naar Puerto Plata gereden naar pescaderia Tony Fish, die als bij-nering in nieuwe Yamaha's doet.

APK ?

  Hebben nu dan een nieuwe motor. Inderdaad veel goedkoper dan in Provo. Maar ja, al met al zuur, natuurlijk. Maar daar gaan we ons maar weer overheen zetten. We wisten helemaal niet waar de straat waar we moesten zijn was, maar dat loste zich zo op: een brommer-jongen reed voor ons uit en bracht ons op de juiste plek.Het miegelt hier van de brommertjes, voor $$ 30,-, dit is 30 pesos kan je achterop, wordt je ergens naar toe gebracht, allemaal zonder helm natuurlijk.

De " motoconcho's" 


1 dollar is 34 pesos, is 75 eurocent. Een vreselijk gereken steeds.
Het Spaans gaat helemaal niet slecht. Ik oefen en zoek woordjes op. Ze verstaan me redelijk, maar als ze terug gaan praten versta ik er niet heel veel van, behalve als ik vraag: poco mas despacio por favor ( graag langzamer svp). Casper was in elk geval onder de indruk.      PS Casper heeft intussen kans gezien onze oude motor nog te verkopen voor $400,-, aan iemand, die van 2 1 moter wilde maken.  Later hoorden we, dat hij nog steeds aan het sleutelen was, maar hij wist, waar hij aan begon, dus ons schuldgevoel is alweer wat aan het zakken.

Water wordt bezorgd door "Papu" .

Geen opmerkingen:

Een reactie posten