Veere, 2010-05-15,
Het is nu 2 weken geleden dat we uit Den Helder zijn vertrokken, en de wereldreizigers zitten nu nog steeds in Nederland, weliswaar een stuk zuidelijker, maar toch. Ondanks of misschien wel dankzij Noordenwind. Het was wel zo vreselijk koud op de boot, dat het allermoeilijkste moment van de dag toch wel het opstaan was, waarbij Casper als een speer het kacheltje aan ging steken, als je geluk had brandde het ook meteen, soms moest een tweede poging ondernomen worden. De dagelijkse wasbeurt werd overgeslagen of tot het minimum beperkt. Zweten was er immers niet bij, want in immense truien gehuld, 4-5 lagen dik had ik het nog koud. In Marken hebben we Bevrijdingsdag gevierd, het hele dorpje vlagde, en er was een optocht in kostuum. Daarna door naar Scheveningen, gegeten met mama en de Was gedaan, vervolgens de Nieuwe Waterweg over en bij Stellendam door de sluis. Maar eerst moesten daar nog honderden wielrenners overheen, omringd door muziek, auto’s reserve fietsen bovenop auto’s. Het wachten erop duurde een tijdje, en nadat ze langsgeflitst waren duurde het nog een hele tijd voor de sluiswachter van hogerhand toestemming kreeg om de sluis weer te draaien. Alles staat zo goed en zo kwaad als het ging op de film, jaja. Het leven wordt tegenwoordig door het oog van de camera bekeken.
Verder hebben we nog enkele kleine dorpjes op Goeree Overflakkee bezocht, De meeste hadden 3 of meer kerken. Maar dit gedichtje vonden we ook, weliswaar op een plek opgehangen waar een normaal mens het niet opmerken zou, maar toch heel fijn, zullen we maar zeggen.