2010-06-15, Loctudy, Zuid-Bretagne,
Even een groet van Casper en Geertje vanaf de Abel. Stukje bij beetje schieten we op. Hadden we eerst te klagen over gebrek aan wind, en moesten we veel op de motor varen: dat weer heeft plaats gemaakt voor een depressie-trein, waar we nu al wel een week mee te maken hebben. Harde wind, somber weer,met een enkel dagje ietsje beter, zodat we dan een stukje verder varen. Eergisteren zijn we aangekomen in Loctudy, een klein plaatsje aan de Bretonse Zuidkust, voorbij gruwelijke zee-engten als de Raz-du Sein, waarover afschrikwekkende verhalen in de “Reeds” staan: Bon voyage en het noodkanaal op de marifoon standby. ”Reeds Almanac” is de bible van iedere zeiler. Echter toen wij daar voeren, helemaal precies zoals aangeraden zoefden Franse boten ons kris-kras voorbij, zonder een spoor van de doodsangst zoals die ons ingeboezemd was. Zo zie je maar, het heeft voordelen om geen engels te kennen. Voor anker in een rivier, windkracht 8. Een bijboot-tochtje naar de kant levert veel natte kleren op ( Casper) , tenzij je je geheel in het regenpak hult (Geertje).
In Roscoff ( zie foto) werden we attent gemaakt op een kapel, waar de 8-jarige Maria Stuart in Frankrijk aan land is gestapt, waarschijnlijk om een Franse opvoeding te krijgen (in een klooster?), want later voer ze terug naar Schotland om tot koningin gekroond te worden en werd door toedoen van Elisabeth van Engeland (haar bloedeigen nicht) onthoofd. Ja ja, het is allemaal wat. Via de wereldomroep blijven we op de hoogte van het wel (winst Oranje tegen Denemarken) en vooral het wee (Wilders winst) in het Vaderland. Ben benieuwd wat de formatie oplevert. In Roscoff nog een angstig moment voor het bijbootje, dat geplet dreigde te worden door een veerboot, gelukkig zonder kleerscheuren ervan af gekomen. Ook nog een foto van een heerlijke patissier, dit soort dingen doet aan de praktijk denken, waar ook altijd gebak was. Het kost moeite om de Methode Montignac te blijven aanhangen. Tenslotte Camaret-sur-Mer: rijen met Menhirs, die iets met de pleiaden te maken hebben. Wat er stond was over van een veel grotere rij, latere mensen vonden het handig om ze voor andere dingen te gebruiken. Zo gaat dat. Zelfs stenen stromen.
2010-06-19, Ile de Croix.
Paar dagen prachtig weer, zomerkleren aan. Prachtig klein eilandje bezocht en rondgefietst. Enkele klimmetjes zaten er wel bij, maar de fietsen waren met vele versnellingen. Dus dat lukte allemaal wel. Het heeft iets weg kwa sfeer van Vlieland. Ook dat wachten op de Veerboot van drommen mensen, en vele eettentjes . De veerboot legt aan, enigszins beangstigend op 10 meter vanaf onze mooring –plek. Soms een luide toeter, soms helemaal niet. De kapitein kan gelukkig erg goed aanleggen.