2010-10-26, Lanzarote
Sinds een week zijn we weer terug van een bezoek aan het Vaderland. Hebben ons geliefde kleinkind, Wies en Marc, Joki en haar vriend Ronnie en onze ouders weer gezien en uitgebreid gesproken. De hele familie Harms gezien bij de verjaardag van mijn vader, die een paar weken vroeger in Artis gevierd is. Gelogeerd bij Maria en verder verwend door al onze vrienden die we gezien en gesproken hebben. Geweldig. Ondertussen lag de boot veilig in Puerto Calero, opgepast door Harm en Tineke. In Nederland-terug-zijn wende weer snel. De krant ’s morgens met al het min of meer opbeurende nieuws, het weer natuurlijk, en het spreken van je moers taal. De vanzelfsprekende Yoghurt bij het ontbijt, Franse kaasjes en nootjes. Rosbief van de stiertjes van Thijs.
Intussen is de boot in en uit het water geweest, we hebben keihard gewerkt: het onderwaterschip van aangroei ontdaan en opnieuw in de antifouling gezet, ondertussen wonend op het schip. Gelukkig zijn we na 3 dagen weer te water gelaten. Hebben vervolgens in een naburig dorp een enorme lijst voedingsmiddelen voor de oversteek gekocht, die in 8 tassen gingen. Met een taxi terug aan boord, en daar voor alles een plaats gezocht. Van de honger zullen we niet omkomen. We hebben melkpoeder aangeschaft, want van yoghurt zou het wel niet meer komen. Melk en 5 zakken met cornflakes. Maar…, hier op Gomera kreeg ik van een mede-reizigster het recept om zelf yoghurt te maken. Je begint met een gekocht potje yoghurt. Gelijk geprobeerd. Morgen gaan we het resultaat proeven. Smaakt prima! Het recept van het brood van Phia, dat je niet hoeft te kneden, circuleert hier ook op de haven, tot volle tevredenheid. Mijn broden worden ook steeds beter, trouwens.
Omdat we al met al dus nog haast niets van Lanzarote gezien hadden, hebben we op zondagavond een last minute bustour geboekt, die langs de noordelijke highlights van het eiland ging. De hele bus zat vol Engelsen. We hoefden zelf niet te denken, alles was georganiseerd.
Het restaurantje op de foto was de eerste stop. Het is altijd even slikken, als je een varkenspoot uit de ham ziet steken, we eten dan ook vaak vegetarisch.
We werden naar een “tropische”tuin vervoerd, alwaar zich ook, tot onze verrassing, pinguins bevonden.
Vervolgens ging de tocht naar het hoogtepunt van de dag: een bezoek aan het huis van Cesar Manrique, een kunstenaar die zijn stempel heeft gedrukt op het eiland, en een soort Rudi van de Wint achtig park van zijn huis gemaakt heeft, gebruikmakend van onderaardse, door een vulkaanuitbarsting 4000 jaar geleden ontstane grotten.
Vandaag vertrekken we naar Gomera, waar we afhankelijk van de wind over 1 of 2 etmalen zullen aankomen . Alles is er klaar voor.
Het uploaden van het blogspot lukte niet op Lanzarote, vandaar dat we nu ons verslag van Gomera er vast maar bij doen. Vanuit Lanzarote zijn we tussen Fuerteventura en Lanzarote doorgevaren, een harde wind stond daar, die ook nog vreemd ronddraaide, rond en tussen die eilanden, met flinke klotsgolven als resultaat. Ik stond in mijn bloesje te sturen toen er opeens een brekertje over ons heen kwam, waarbij we totaal doorweekt werden. Later vonden we nog een uitgedroogd inktvisje op het dek liggen, moet toen gebeurd zijn. Stand van de zeilen aangepast: grootzeil bijgetrokken met 1 rif, en de kleine fok, ipv de Genua. Nu ging het beter. Halve wind voeren we, goede koers, ten noorden van Tenerife langs. Het zijn enorme afstanden hoor, 2 keer de afstand van Den Helder naar Lowestoft, Engeland. De 2e nacht kwamen we aan op Gomera. Het llijkt wel of we overal altijd net ’s nachts aankomen. Ging goed allemaal. Prachtige tocht langs Tenerife, met de Teide van 3700m hoog helemaal helder te zien.
In La Gomera in de Marina. Vandaag met de lijnbus naar de andere kant van het eiland gereden. Klein souveniertje gekocht van aandoenlijke oude baas. Van takjes en ijzerdraad gemaakt mandje. Waar het voor gebruikt gaat worden is nog de vraag. Maar dit mandje is in elk geval niet Made in China.