2010-07-03, Noirmoutier, de Vendeé.
Vandaag Bretagne weer uitgezeild. In de Golfe du Morbihan een paar rustige gezapige dagen. Heel kleine eilandjes, met zeer kleine winkeltjes, met daarin 1x per week enkele vissen in de aanbieding. Achter de vis zie je nog net een paar gasflessen. Hier in Frankrijk, dat is nu wel duidelijk, is niet aan lichtgewicht gasflessen van BP te komen. Ook andere plastic flessen gaan niet, passen niet op onze aansluiting. Dat wordt straks nog zeuren. Maar, gekeken op internet. In Spanje gaat het wel lukken. Frankrijk is nu eenmaal in een aantal opzichten een chauvinistisch land. Camping Gaz is Frans, dus waarom zou je nog andere merken voeren?
We hebben veel voor anker gelegen en gezwommen. Het was hier erg heet. Ik hoorde dat dat in het Vaderland ook zo is. In de TELEGRAAF lazen we dat er zelfs een nationaal hitteplan in het leven is geroepen voor zomerse/tropische dagen.
In Croisic wordt zout gewonnen in zoutpannen. Het zijn kleine veldjes, met dijkjes ertussen waar je op kunt lopen. Het zoute water wordt in kleine laagjes binnengelaten, verdampt dan, en achter blijft een zoutlaag, die met lange zwiepende stokken met een plank eraan aangeharkt wordt, op hopen wordt geveegd, en dan met kruiwagens weggerold wordt. Overal langs de kant van de weg stalletjes met zout. Een beetje donkerig zout, wat nattig ook. In je zout-molen doet het het niet.
De warmte hebben wij ook mogen ervaren in een gehuurde Twingo, zonder airco, waarmee we van Croisic naar Jan en Phia in Les Landes zijn gereden. We hadden de afstand wat onderschat. Bleken meer dan 1100 km te hebben gereden in 2 dagen! Maar het was heel gezellig. Ik heb praktisch onderricht gehad in brood bakken, en we hebben van dichtbij het uitvliegen van jonge zwaluwen uit hun nest boven de eettafel in de “au vent” kunnen observeren. Eentje durfde het grote avontuur van op eigen wieken gaan nog niet aan, en was als een speer weer terug in het nest, nadat z’n ouders hem er min of meer hadden uitgegooid. Er zijn natuurlijk menselijke parallellen in zulk gedrag.
Voorts hebben we vernomen dat Oranje goed gaat, en in de halve finale zit.
Omdat het zo langzamerhand tijd wordt om nog verder zuidelijk te gaan, heb ik mijn SPAANSE LES weer ter hand genomen. Weer, want vorig jaar was het allemaal wel erg in de benen gezakt.
Maar eerst komen Wies, Marc en Brechtje nog een weekje meevaren op de boot.